Zie daarvoor o.a. ook bij 'Gondebuef' en 'Bernard de Deen'  in het boek op p. 242 en 236.

Rambures, met zijn kasteel, ligt aan de grens van Normandië en dicht bij de Somme. Rambures lag bij zijn ontstaan in een Germaans gebied. Gysseling vond Ramburis (1141) en schreef: uit 'razne-' (huis) en '-būrim' (van būrja, barak of hok) idem als bij Burbures. Dat moet een armtierige woonst – barakkenhuis – op een motte zijn geweest voor het kasteel er kwam. (Het woord bestaat bij ons nog in 'ovenbeur', een huisje op het erf waar men vroeger brood bakte. Van Osta ziet het als een leenwoord uit het Romeinse 'buria'. (Van Osta: http://home.base.be/vt640100/zepperen.pdf mei 2017)

In het kasteeldomein zijn nog resten te zien van de oorspronkelijke feodale motte. In de elfde eeuw was ene 'Asson van Rambures' (1058), een ridder uit het Kamerijkse, de stichter van het huis.

Merkwaardig zijn volgende namen in de stamboom van de familie:

-Flament de Rambures, zoon van David II de Rambures (±1085-1155) en Jeanne de Ponthieu (Ponteland) (±1114-1165)

-Jean de Rambures de Deen (dit 'Le Danois') (.-±1398)

-Hugues de Rambures de Deen (dit 'Le Danois') (±1395-1415) en zijn broer: Jean de Rambures de Vlaming (dit 'Le Flameng') (±1397-1415)

Dat het huis met het noorden was verankerd kan men ontdekken door de huwelijken met o.a. volgende families: de Ponthieu (Ponteland aan de Somme), de Crésecque (bij Terwaan), de Saint-Valéry (Somme), de Cayeu (Somme), de Bournonville (Frans-Vlaanderen), de Wignacourt (Somme), de Berghes (Frans-Vlaanderen), de Créquy (Frans-Vlaanderen), de Croÿ (Somme), van Halewijn (Frans-Vlaanderen), de Boubers (bij Arras), de La Marck (Ardennen), de Bacouel (Somme), enz. (Op http://racineshistoire.free.fr/LGN/PDF/Rambures.pdf augustus 2017)